Libelle

Ik onderzoek het tijdschrift ‘Libelle’,

De Libelle is inmiddels al een vrij oud Nederlands magazine. Het tijdschrift kwam voor het eerst uit in 1934. In deze tijd kwam de massacultuur op, denk aan de ‘soaps’ en het eten in blik en de TV. Alles werd veel commerciëler en gericht op de massa. Vrouwen deden het huishouden, keken tv-reclames en lazen dus ook tijdschriften.

De doelgroep voor de Libelle is dus duidelijk vrouwen. Een tijdschrift voor doorsnee huisvrouwen tussen de 20 en de 50 die kinderen hebben, en dus van het ouderschap genieten. Er staan veel dingen in over uitjes met kinderen, modetips voor bijvoorbeeld ook minder hippe dames, intervieuws met sterren die kinderen hebben, recepten en wooninspiratie. Tegenwoordig is het blad ook zeer geschikt voor vrouwen die het huismoederschap al voorbij gestegen zijn; zoals oudere vrouwen en oma’s. Zij lezen het blad al zo lang dat ze zich kunnen meten aan de verhalen in het tijdschrift, en zij kunnen de recepten en uitjes ook doen, met hun kleinkinderen. Tegenwoordig heeft de Libelle haar blad ook uitgebreid om het blad voor deze doelgroep te interesseren, met leuke tips en columns van en voor oudere vrouwen.

De Libelle is een blad ter ontspanning. De was is in de machine, de kinderen zijn naar school en zo komt de Libelle op schoot. Het geeft de huisvrouw tips, over hoe ze het huis prettiger in kan richten, verzorgingstips voor haar gezin, leuke uitjes waar ze op een vrije zondag met zijn allen naar toe kunnen gaan. Door de jaren heen heeft de Libelle ook een ontwikkeling gekent; zo was het bijvoorbeeld in de jaren vijftig en zestig zeer gericht op kleding, recepten en feuilletons (dat zijn verhalen die op elkaar aansluiten en elke week verschijnen om mensen aan het magazine te laten binden). In de jaren zeventig en tachtig is het een huisvrouwenmagazine, met veel tips over de maatschappij en opvoeding.

De functie van de beelden van de Libelle is dat vrouwen hun gezin kunnen terugzien, een vrolijk, lachende familie, dat willen hun ook wel zijn. De huisvrouwen identificeren zich als het waren met alle vrouwen die in het blad staan, zodat ze hun eigen identiteit versterken. Er staan plaatjes in van iets stevigere vrouwen, of vrouwen met grijs haar, maar allemaal lachen ze en zijn ze even gelukkig in het leven.

Bekende illustratoren die veel voor de libelle hebben betekend zijn:

Marjolein Bastin; maakt vanaf 1974 aquarellen voor Libelle. Ze had haar eigen natuurpagina waar elke week mooie plaatjes verschenen van vogeltjes, bloemen en konijntjes. Later had ze ook een muisje, wat meer voor kinderen, genaamt ‘Vera de Muis’.
De illustraties van de wereld vol heerlijke natuur van Marjolein Bastin passen goed blij de Libelle. Het fijne gevoel wat zij heel duidelijk weergeeft bij de kleine wereld van insecten, dieren en planten doet de huisvrouw denken aan haar heerlijke thuis. Hoe mooi de natuur wordt weergegeven wordt al snel weerspiegeld aan hoe mooi de wereld nou eigenlijk is. Door de wonderlijke illustraties van Bastin komt je een dag vol liefde tegemoet.

Jan Kruis, bekend van Jan, Jans en de kinderen.
Jan, Jans en de kinderen is een strip die wekelijks verschijnt in het blad Libelle. Ieder jaar komen er twee stripboeken uit met strips die al eerder in Libelle hebben gestaan en een paar nieuwe strips.
De strip werd in het begin (1970) getekend en geschreven door Jan Kruis. Nu is hij met pensioen, en een groep tekenaars heeft het werk overgenomen.
In Jan, Jans en de kinderen staat het dagelijks leven centraal. De strip gaat over een gezin met een vader en moeder (Jan en Jans) en drie kinderen (Karlijn, Catootje en Gertje). Verder zijn er natuurlijk de huisdieren (Lotje, Loedertje en de Rode Kater) en vrienden en familie.
In de strip worden vaak herkenbare situaties uitgebeeld die veel voorkomen in gezinnen. Jan baseerde dan ook veel stripverhalen op gebeurtenissen in zijn eigen gezin en omgeving. Veel mensen herkennen zichzelf of iemand anders in de strips. Verder speelt de afwisseling tussen de humor van Catootje en Jeroentje en de serieuze verhalen van de Rode Kater ook vast een rol.
De strip Jan, Jans en de kinderen past goed bij de Libelle omdat Het gaat om een gezin. Precies datgene waar de doelgroep ‘huisvrouwen’ veel aandacht aan hechten. Grappige, luchtige, leuke avonturen van een hechte familie.

Uitgeverij van de Libelle:
Libelle is een Nederlandstalig vrouwenblad dat op 13 april 1934 voor het eerst werd gedrukt bij de NV Uitgeverij. In 1946 ging het blad over naar de katholieke uitgeverij De Spaarnestad. In 1964 fuseerde Cebema (moederbedrijf van De Geïllustreerde Pers) met De Spaarnestad tot de Verenigde Nederlandse Uitgeversbedrijven (VNU). In 2001 kocht het Finse bedrijf Sanoma de VNU Consumer Information Group waaronder Donald Duck, Margriet, Libelle en veel andere tijdschriften behoorden.
Sanoma Uitgevers B.V. geeft 74 tijdschriften uit, beheert 180 websites en 15 mobiele sites. Het is de grootste uitgever van multimedia in Nederland. Het bedrijf heeft 1000 werknemers die in Hoofddorp op de redacties en ondersteunende afdelingen werken. In Nederland heeft Sanoma het grootse marktaandeel in de tijdschriftensector. Libelle is een van de magazines die wordt uitgegeven door dit bedrijf.